Καλησπέρα γλυκούλια μου!

Δε θα σας αποχαιρετώ για καλοκαίρι ,μια και σας βλέπω συχνά πυκνά στο όμορφο χωριό μας!
Να ξεκουραστείτε !Να κάνετε μπάνια ,να  τρώτε παγωτά και πάνω από όλα να μένετε ασφαλή!!

Καλοκαίρι χωρίς τζιτζίκια και ....τζατζίκι δεν είναι καλοκαίρι!!!😉 😉 😉

Καλοκαίρι μου μυρίζει

Η ντομάτα με το ρύζι

Τα τζιτζίκια θα ΄ρθουν πάλι

Να μου πάρουν το κεφάλι

Τζι-τζι-τζι

Τζι-τζι-τζι

Τζι-τζι-τζι-τζι-τζι-τζι-τζι

Τζι το ένα τζι το άλλο

Τζι-τζι τζι το πιο μεγάλο

Τζι το τέταρτο τζιτζίκι

Και ορμάει στο τζατζίκι.

Καλοκαίρι μου μυρίζει

Η ντομάτα με το ρύζι

Τα τριζόνια θα ΄ρθουν πάλι

Να μου πάρουν το κεφάλι

Τρι-τρι-τρι

Τρι-τρι-τρι

Τρι-τρι-τρι-τρι-τρι-τρι-τρι

Τρι το ένα τρι το άλλο

Τρι-τρι τρι το πιο μεγάλο

Τρι το τέταρτο τριζόνι

Και ορμάει στο πεπόνι.

ΚΑΛΟ  ΒΡΑΔΥ!!! (Μη ξεχάσετε να πείτε χρόνια πολλά στον Αποστόλη και την Αποστολία.Γιορτάζουν σήμερα!!!)

Αφιερωμένο στη Γιορτή του Πατέρα το σημερινό Doodle!!!

Χρόνια τους πολλά λοιπόν!

Η Hμέρα του Πατέρα, ή όπως έχει επικρατήσει να την λέμε «γιορτή του πατέρα», είναι η παγκόσμια γιορτή που τιμούμε τους μπαμπάδες όλου του κόσμου.

Γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου σε πολλές χώρες παγκοσμίως (σ.σ. και στην Ελλάδα), αν και σε ορισμένες χώρες η ημερομηνία μπορεί να διαφέρει.

Ας τους αφιερώσουμε ένα τραγουδάκι!!!❤❤❤

Και κάτι ακόμα!!!

Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής 2020, 21 Ιουνίου

Η Ημέρα της Μουσικής γιορτάστηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1982 με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Πολιτισμού, Ζακ Λανγκ, ενώ το 1985 ο θεσμός εξαπλώθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Την ημέρα αυτή, Ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς και πάρκα σε περισσότερες από 22 χώρες, πραγματοποιώντας αφιλοκερδώς συναυλίες που καλύπτουν όλο το μουσικό φάσμα.

Διεξάγεται στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνο.

Απόσπασμα από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ

Απόσπασμα από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ

Κυριακή, 14 του Ιούνη 1942

Την Παρασκευή στις 12 του μηνός ξύπνησα πριν ακόμη το ρολόι χτυπήσει έξι η ώρα, πράγμα εύκολο να το καταλάβει κανείς, μια και ήταν η μέρα των γενεθλίων μου. Μόνο που δε μ’ αφήνουν ποτέ να σηκώνομαι απ’ το κρεβάτι έτσι πρωινή. Γι’ αυτό έπρεπε να συγκρατήσω την περιέργειά μου, τουλάχιστο για μια ώρα ακόμη. Όταν πέρασαν τρία τέταρτα της ώρας, δεν άντεχα πια άλλο. Κατέβηκα στην τραπεζαρία όπου ο Μώρε, ο γάτος, μ’ υποδέχτηκε τρίβοντας το κεφάλι του πάνω μου και κάνοντάς μου ένα σωρό χαρές. 

Κατά τις εφτά η ώρα πήγα να δω τον μπαμπά και τη μαμά και μπόρεσα επιτέλους να ξεδιπλώσω τα κουτιά με τα δώρα που τα ‘χαν βάλει στο σαλόνι. Η πρώτη-πρώτη μου έκπληξη ήσουν εσύ, έν’ απ’ τα πιο όμορφα δώρα μου, ίσως. Ύστερα ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα, ένα μικρό φυτό, δυο κλαδάκια «πηγουνιάς», που το λένε κι αλεπόχορτο, να πώς είδα σήμερα το τραπέζι μας στολισμένο μ’ όλα τα δώρα, ενώ ακολούθησαν κι ένα πλήθος άλλα μέσα στη μέρα.

Ο μπαμπάς κι η μαμά με γέμισαν με δώρα, χωρίς να μιλήσουμε και για τους πολυάριθμους φίλους και γνωστούς μας που μ’ έχουν παραχαϊδεμένη. Έλαβα ανάμεσα στ’ άλλα ένα παιχνίδι με κύβους, πολλά μπομπόνια, σοκολάτες, ένα βιβλίο μ’ αινίγματα, μια βούρτσα, τους «Μύθους και Θρύλους της Ολλανδίας» του Τζότζεφ Κοέν, το «Σκοτεινή Κάμαρα» του Χίλντεμπραντ, το «Νταίζυ Μπεργβακάντι» που είν’ ένα εκπληκτικό βιβλίο, και λίγα χρήματα, έτσι που θα μπορέσω ν’ αγοράσω την «Ελληνική και Ρωμαϊκή Μυθολογία». Υπέροχα!

Αργότερα η Λία ήρθε να με πάρει για το σχολείο. Στο διάλειμμα πρόσφερα μπισκότα στους καθηγητές και στους συμμαθητές μου, κι ύστερα χρειάστηκε να ξαναγυρίσω στα μαθήματά μου.

Τελειώνω εδώ για σήμερα. Γεια σου «Ημερολόγιό» μου, σε βρίσκω πολύ θαυμάσιο!

(ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ, Το Ημερολόγιό μου, εκδοτικός οίκος Ν.Δαμιανού, μετάφραση Δ.Κωστελενος)








Καλή επιτυχία στα παιδιά της Γ Λυκείου και όχι μόνο !!!

Θαλασσινό αεράκι

Καλοτάξιδα να είναι τα όνειρά μας!!

Και λίγο μάθημα τώρα διαδικτυακό!!!👀 😄 😃 

Είδη τριγώνων ως προς τις γωνίες τους!!!

 

Δείτε και αυτό το βίντεο.

Και λίγη Γλώσσα!!!💪  💫  😖




Είδη αντωνυμιών!

Λίγο απ΄όλα!!!!

\

Καλησπέρα!!!

Καιρό έχουμε να τα πούμε  διαδικτυακά !!!Λόγω τεχνικών προβλημάτων που λένε οι επίσημοι.Εντάξει λοιπόν.Καλώς ανταμωθήκαμε που λέει και ένα παραδοσιακό  μαρμαρινό τραγούδι.(Αν το βρω θα σας το ανεβάσω  παρακάτω).

Μας δυσκόλεψαν λίγο οι διαιρέσεις στους δεκαδικούς.Λίγο οι ζέστες .Λίγο τα μπάνια .Λίγο το να ,λίγο τα΄λλο!!!Τέλος πάντων.

Δύο τρόποι.Δείτε το βίντεο.

Διαλέξτε όποιον σας βολεύει .Αλλά μην ξεχνάμε πως διαίρεση σημαίνει ......ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ!!!

Επιλέξτε ενότηταΕνότητα 1 Αριθμοί και Πράξεις

Επιλέξτε ενότητα

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Την Κυριακή της Πεντηκοστής , 07 Ιουνίου, γιορτάζουμε την εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές του Χριστού, με μορφή φωτιάς, σαν φλόγες πάνω στα κεφάλια τους, πενήντα μέρες μετά την Ανάστασή Του και δέκα μέρες μετά την Ανάληψή Του. Στις 08 Ιουνίου είναι φέτος η Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος.
Την Δευτέρα εορτάζουμε πάλι την Αγία Τριάδα αφού γνωρίζουμε και πιστεύουμε ότι κοινή είναι η ενέργεια του Τριαδικού Θεού και ποτέ δεν μπορεί να χωρισθεί και να απομονωθεί ένα Πρόσωπο από τα άλλα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Όμως οι άγιοι Πατέρες μας πού έβαλαν σε άριστη σειρά και τάξη όλα τα θέματα της πίστεως μας, για να δώσουν τιμή στο Άγιο Πνεύμα, όρισαν να το εορτάζουμε και κατά την Πεντηκοστή, αλλά και ξεχωριστά την Δευτέρα.

Το Σάββατο προ της Κυριακής της Πεντηκοστής θεωρείται ένα από τα τρία μεγαλύτερα «Ψυχοσάββατα» του χρόνου. Σε όλες τις εκκλησίες τελούνται μνημόσυνα για τους νεκρούς, ενώ οι συγγενείς τους συνηθίζεται να προσφέρουν κόλλυβα ως ένδειξη ενός σπουδαίου θρησκευτικού συμβολισμού: τα κόλλυβα είναι βρασμένο σιτάρι.Όπως ο σπόρος του σιταριού πέφτει στη γη, θάβεται χωνεύεται και στη συνέχεια ξαναφυτρώνει, έτσι και ο άνθρωπος μετά την ταφή περιμένει τηνΑνάστασή του.

Αγίου Πνεύματος – Ταφικό έθιμο

Πρόκειται για ένα έθιμο που ξεπερνάει τα 2500 χρόνια ζωής, που ταξίδεψε με τους πρώτους έποικους στον Πόντο από την μητροπολιτική Ελλάδα, οι οποίοι ανάμεσα στις άλλες συνήθειές τους πήραν μαζί τους και το ταφικό έθιμο και το οποίο διατηρήθηκε και μετά τον εκχριστιανισμό του Πόντου από τον Απόστολο Ανδρέα, εκφράζοντας πλέον την πίστη για την ανάσταση των νεκρών με την Ανάσταση του Κυρίου. 

Μετά την λειτουργία όλοι παίρνουν διάφορα φαγητά και πηγαίνουν «σα ταφία». Ο παπάς του χωριού κάνει τρισάγιο και μετά στρώνεται το τραπέζι έξω από τα νεκροταφεία.

Και τι δεν έχει αυτό το τραπέζι! Φελία, πισία, πιροσκία, λαβάσε, ριζόγαλο, χασίλ, κεράσια, ταν, ρακί για τους άντρες και ότι άλλο παραδοσιακό και νέο φαγητό μπορεί να φανταστεί κανείς.

Τρώνε, πίνουν, μιλούν για τον νεκρό τους, χαίρονται μαζί με τις αναστημένες ψυχές. Όλοι συμμετέχουν στο κοινό τραπέζι ζωντανών και νεκρών. Κανείς δεν νιώθει θλίψη, κανείς δεν λυπάται, δεν κλαίει, είναι μέρα χαράς, είναι μια γιορτή. Χαρά που απορρέει από την πίστη στην ανάσταση των νεκρών, από την χριστιανική πίστη για την Ανάσταση.

Η ιστορία του ηλιοτρόπιου!!!

Το καράβι της Ιωάννας όμορφο !!!

Ας ευχηθούμε  όμως να ταξιδέψει μακριά αυτό που λέει το όνομά του!!!

Ιωάννα μας χαμογελά  ο  covid 19.

Τι κρίμα που δεν μπορούμε να του χαμογελάσουμε και εμείς!!!😒 😒 😒

Η ιστορία του ηλιοτρόπιου!!!

Το ηλιοτρόπιο δεν ήταν πάντοτε λουλούδι, όπως σήμερα. Ήταν

 μια ψηλόκορμη, λυγερή κι όμορφη κόρη, που την έλεγαν 

Κλυτία. Κι ήταν θυγατέρα του Ωκεανού.

 Τόσο ήταν ωραία, ώστε τη συμπάθησε ο φωτοδότης θεός 

Ήλιος και ζήτησε να την παντρευτεί. Τον ίδιο αγάπησε τον 

Ήλιο κι η Κλυτία κι από ώρα σε ώρα θα γίνονταν οι γάμοι τους.

 Η Αφροδίτη όμως, επειδή είχε θυμώσει με τον Ήλιο, τον έκανε 

να λησμονήσει την Κλυτία και να θελήσει για γυναίκα του τη

 Λευκοθόη.

Η Κλυτία, πικραμένη, απογοητευμένη, δεν μπορούσε με τίποτα

 να παρηγορηθεί. Έμενε έξω στα λιβάδια και στα χωράφια, 

νηστική, μισόγυμνη, αχτένιστη. «Εννιά μέρες μήτε έφαγε μήτε

 ήπιε τίποτα» λέει ο Οβίδιος. «Μόνο με τη δροσιά της νύχτας 

και με τα δάκρυά της πάσκισε να ξεγελάσει την πείνα και τη

 δίψα της. 

Και σ’ όλο αυτό το διάστημα δε σάλεψε από το χώμα, μα 

παρακολουθούσε με τα μάτια τον ολόλαμπρο θεό κατά τη 

διαδρομή του στον ουρανό. Κι έμεινε εκεί για πάντα. 

Το σώμα της κόλλησε στο χώμα. Τα μέλη της τα σκέπασε 

θανάσιμη ωχρότητα και μεταμορφώθηκαν σε άχρωμο μίσχο. Το

 κεφάλι της έγινε λαμπερό λουλούδι, που αν και οι ρίζες του το

 κρατούν δεμένο στη γη, αυτό γυρίζει διαρκώς κατά τον Ήλιο,

 που τον λατρεύει ακόμα, έστω κι έτσι όπως είναι 

μεταμορφωμένο».

ΧΑΡΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ,

Μύθοι και περίεργα από τον κόσμο των φυτών, εκδόσεις βιβλιοπωλείον της Εστίας.

Ένα λεωφορείο που το λένε Ηλιοτρόπιο!!!